OORDENKING

30 Junie

Nooit alleen

Psalm 139:1-18

Het ons die Psalm mooi gelees? Dink net vir ’n oomblik: Ons Vader, ’n God wat alles sien en alles weet ... ? Is dit nie eintlik skrikwekkende woorde nie ... dat God álles van my weet ... ook van dít wat ek liewer sou wou wegsteek?

Ons Psalm vind die teenwoordigheid van God egter geensins skrikwekkend nie. Inteendeel. Dit is juis die digter se troos om te weet dat God alles van hom weet. Dit gaan nie maar om ’n nuuskierige God wat oral af­luister en inloer nie. Dit gaan om iets heel anders. Here, U sluit my in van voor en van agter. Dit wil sê God beskerm my rondom. U is elke oomblik by my. Waar ek ook al kan dink om te gaan, U sal daar wees. As my voet sou gly, is God daar. As ek een­saam is, is God daar. Daar is geen tyd of plek waar God my alleen gaan laat nie.

Dit het God tussen ons kom wys toe Jesus aan die kruis gesterf, en opgestaan het. Of dit in die oggend donker word, of die aarde bewe, of mense onreg pleeg, of mense die spot dryf, of ons die dood moet ingaan, daar is geen tyd of situasie in my bestaan waarvan God nie weet en waar Hy my nie kan beskerm of vertroos nie. Laat ons vashou aan die woorde van Jesus Christus: Ek is by julle, al die dae, tot die voleinding van die wêreld.

Ds. Frans Oosthuizen, Meyerspark

Lewensbrood - (CC BY-NC-ND)